De afgelopen decennia hebben industrieel gezien in het teken gestaan van outsourcing. In de loop van de jaren negentig hebben veel organisatie hun goedkope productie verplaatst naar de lagelonenlanden, gevolgd door meer ICT-ondersteuning en dienstverlening. De afgelopen jaren komt daar ook bij de ook innovatie en kennis-intensieve duurzame ontwikkelingen worden uitbesteed aan o.a. het Verre Oosten en Brazilië: Europa heeft niet langer het alleenrecht op innovatie en kan het dus ook niet meer inzetten als concurrentiemiddel.
De Lissabon-targets zijn daarmee minder belangrijk geworden, reden genoeg voor de Europese Unie om een nieuw doel te stellen: de industrie moet nieuw leven worden ingeblazen.
Is deze “industriële revolutie 2.0” volgens u zinvol en realistisch?
Meer informatie: Europese Unie
Europese Unie gaat voor Industriële Revolutie 2.0
